została zapoczątkowana w latach czterdziestych XX wieku w Londynie przez fizjoterapeutkę Bertę Bobath i jej męża Karela – neurologa. W oparciu o lata doświadczeń i nowe osiągnięcia z zakresu medycyny, metoda ta rozwinęła się w terapię neurorozwojową stosowaną z dużym powodzeniem u wcześniaków, niemowląt i starszych dzieci. Głównym celem metody NDT Bobath jest wszechstronny rozwój dziecka, możliwość uzyskania samodzielności na tyle na ile pozwala mu uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego. Zaletą tej metody jest jej nieinwazyjność – może być prowadzona od pierwszych dni życia dziecka. NDT koncentruje się na analizie oraz terapii zaburzeń czuciowo-ruchowych jak i terapii ograniczeń ruchowych dziecka.